Kaplice

Kaplica św. Antoniego

Gdy Jerzy III Wielki ciężko zachorował, wówczas szukał pomocy u lekarzy, ale również prosił Boga o powrót do zdrowia. Ślubował, że jak wyzdrowieje, to wybuduje w Głogówku kaplicę św. Antoniego z Padwy. Śluby swoje wypełnił. 28 stycznia 1650 roku rozpoczęto budowę. Hrabia nie doczekał ukończenia budowy sanktuarium. Jego syn Franciszek Euzebiusz I dokończył dzieło i 26 grudnia 1651 roku kaplica została konsekrowana. W arkadzie prowadzącej do niej znajduje się piękna, artystycznie kuta krata, której zwieńczenie skupia szczególną uwagę. Liczne zawijasy wycięte z blachy, polichromowane liście, główki, ptaki, groteskowe sylwetki żołnierzy, a w środku postać patrona kaplicy ożywiają to arcydzieło. Nad kratą widnieje napis informujący, że w kaplicy znajdują się relikwie naj świętszej Hostii i relikwie świętych. Nad napisem zawieszony jest obraz św. Antoniego z Dzieciątkiem, nieznanego artysty.

Wewnątrz kaplicy jest ołtarz w stylu manierycznym z licznymi podziałami architektonicznymi, niszami, oszklonymi otworami na relikwie. Najcenniejszym klejnotem wśród nich jest konsekrowana hostia ze Strzegomia. Oto jej historia. W 1540 roku nauki Marcina Lutra zjednały sobie większość wiernych i katoliccy księża musieli opuścić swoje kościoły. Wszystko to stało się tak szybko i niespodziewanie, że nie starczyło katolikom czasu, aby zabrać ze sobą konsekrowane hostie z głównego ołtarza. Te święte hostie zostały nienaruszone w tabernakulum. Odnalezione w 1598 roku miały być wywiezione do Pragi, ale tak się nie stało. Rada Kościoła na to nie zezwoliła. W 1629 roku Strzegom stał się znowu katolicki. Kościół i hostia znalazły się w rękach katolików. Hrabia Jerzy III poprosił o jedną z tych hostii dla Głogówka. 2 maja 1651 roku, 14 dni przed śmiercią hrabiego, sprowadzono do sanktuarium głogóweckiego relikwię, którą czczono przez wieki.

Na ścianach bocznych kaplicy św. Antoniego podziwiać można dzieła Sebastiniego. Z lewej strony jest obraz św. Józefa z Kupertynu, po prawej - św. Franciszka.

 

Szczególnie piękna jest kopuła kaplicy, Na której znajdują się wizerunki czterech ewangelistów: Marka, Łukasza, Jana i Mateusza. W osobnych medalionach podziwiać możemy świętych franciszkańskich.

 

Kaplica św. Anny

Południowemu skrzydłu kościoła nadano nazwę kaplicy św. Anny. W 1636 roku została ona dobudowana. Wypełniają ją trzy ołtarze. Centralny jest przepiękny ołtarz barokowy z ciemnym obrazem przedstawiającym matkę św. Annę uczącą swoją córkę modlitwy.

Z lewej strony, blisko drzwi wejściowych, znajduje się ołtarz św. Jana Nepomucena. Na obrazie jest przedstawiony święty, który otrzymuje nagrodę Niebios za dotrzymanie tajemnicy spowiedzi.

Naprzeciw stoi ołtarz poświęcony św.Tekli. Oko Boże otoczone złotym wieńcem promyków znajduje się nad obrazem. Ten zaś pokazuje scenę z męczeństwa świętej, która spłonęła na stosie. Ogień się jej nie imał, św. Teklę zjadły lwy. Obraz ten jest jednym z wczesnych dzieł Sebastiniego. Nad głównymi drzwiami wejściowymi stoi filigranowa figurka obrazująca Anioła Stróża strzegącego małe dziecko.

W podziemiach kaplicy św. Anny znajduje się grobowiec hrabiowskiej rodziny Oppersdorffów potomków z morawskiej linii. Na posadzce kaplicy widoczna jest płyta, pod którą znajduje się wejście do grobowca. Drugie mniejsze wejście do grobowca znajduje się w kaplicy św. Antoniego, tam też leży płyta, na której widnieje napis: "Dobry Panie Jezu, daj im Pokój. 1678". Krzyż i czaszka ozdabiają ten kamień nagrobny.

 

Kaplica św. Krzyża

Ołtarz Św. Krzyża, znajduje się za Domkiem Loretańskim. Oświetlony jest naturalnym światłem wpływającym przez boczne okna. Uwagę przyciąga figura Zbawiciela Chrystusa zawieszonego na krzyżu. Po obu stronach są figury przedstawiające Matkę Bolesną i św. Jana w geście mówiącym: "Dla Ciebie, bez życia wisi Zbawiciel na krzyżu, z ukoronowaną głową". Ołtarz wykonany jest w stylu barokowym. W jego centrum znajduje się obraz "Św. Maria Magdalena".

Blisko obrazu znajdowała się przed II wojną światową pozłacana płaskorzeźba z licznymi drobnymi figurkami przedstawiająca Świętą Rodzinę z genealogią rodu Chrystusa. Jest to najstarszy zabytek w kościele, dawna predella z późnogotyckiego tryptyku z początku XVI wieku. Obecnie znajduje się w zakrystii kościoła.

Blisko kaplicy Św. Krzyża na posadzce zamieszczono możemy kamienny symbol franciszkański, pod którym znajduje się wejście do krypty grobowej. W niej pochowani zostali pierwsi franciszkanie opiekujący się kościołem św. Franciszka. Ich ciała nie spoczęły w trumnach, z bosymi stopami, z głowami leżącymi na kamieniach czekają na spotkanie z Panem i swoim ojcem Franciszkiem, który ślubował ubóstwo Bogu.

 

Powrót do strony głównej

Strona główna | O nas | Historia | Grupy | Liturgia | Przewodnik | Multimedia | Projekty | Kontakt
Wszelkie prawa zastrzeżone © 2012 Sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej - Kościół i Klasztor Franciszkanów (OFMConv) w Głogówku      Projekt i wykonanie: skiba bartłomiej

wersja archiwalna strony